Zoals vele handwerkers heb ik verschillende half afgewerkte projecten rondslingeren. Aan sommige begon ik vol enthousiasme, om er gaandeweg interesse voor te verliezen. Van andere ben ik er rotsvast van overtuigd dat ik ze ga afwerken, maar laat ik me toch steeds afleiden door nieuwere ideeën.
Afgelopen zomer dook ik nog eens in een bak met van die verloren/vergeten projecten en hakte ik een paar knopen door.

Picking Flowers Sweater

© Christina Hadderingh/A Spoonful of Yarn

Dit project begon ik al in 2018! De enige en meteen ook laatste keer dat ik erover schreef had ik de twee granny-square-strips voor de mouwen al gehaakt, verwerkt in de bovenkant van de trui en een start gemaakt met het lichaam.
Daarna werkte ik nog wel verder aan de trui. Soms verdween die voor een tijdje in een bak, om dan weer even boven te komen voor een paar rondes. Ik was zelfs al zover gekomen dat het lijf helemaal af was en ik bezig was met de verdere opbouw van de mouwen.

Maar eigenlijk doorheen gans het haakproces zat ik met twijfel. Ik vond het er niet echt aantrekkelijk uitzien. Zowel het stekenpatroon in mijn gekozen wol, als het model op mijn lijf faalden om mij te overtuigen.

Ik heb daarom ook heel vaak met het idee gespeeld gans het project terug uit te halen, want ik zou het waarschijnlijk nooit gaan dragen. Maar, ik kon het natuurlijk afmaken om weg te geven.
Maar ja, je leest, enthousiast was ik niet meer over dit project. Daarom maakte ik er maar korte metten mee en haalde ik gans de boel uit.

Where’s my poodle? Cardi

Where’s my poodle? Cardi © Bunnymuff

Deze begon ik al te breien in 2021, maar in tegenstelling tot het vorige project, bleef ik wel steeds benieuwd naar het eindresultaat. Het is geen eenvoudig breiwerk en echt wel eentje waar je goed moet tellen en opletten in welke rij je bezig bent.
Toen ik deze uit mijn bak haalde was hij iets groter dan wat ik hier op foto heb, maar ook niet veel groter. Ik had heel duidelijke notities ook bijgehouden en ik probeerde een paar rijen verder te breien.

Na een paar rijen, die wel vrij gemakkelijk breiden, viel mij wel meteen op dat je een duidelijk verschil kon zien tussen het oude stuk en het nieuwe stuk, qua breispanning en steekregelmatigheid. Daarom besloot ik om gewoon uit te halen en later eens opnieuw te proberen. Dit is nog niet voor meteen, maar ooit eens, misschien.

Glas-in-lood deken

“Stained Glass Window Afghan” door Melody MacDuffee

Eentje waar ik nooit over heb geblogd en waar ik geen echte vooruitgang in heb gemaakt, op dat ene vierkantje na.
Ik spendeerde nochtans serieus wat tijd met speuren naar een patroon, toen ik in 2021 voor het eerst de foto voor dit deken zag. Ik vond het zo’n cool idee en wou dit zo graag proberen, maar ik had de foto op Pinterest gevonden, zonder link naar de maker of het patroon. Uiteindelijk kon ik achterhalen dat het deken uit een boek kwam dat ik hier kon kopen en downloaden.

Net als het vorige is dit absoluut geen project voor beginners en niet eentje dat je even breinloos in de zetel kunt uit de vingers toveren. Plus, het is een patroon dat volledig is uitgeschreven, wat ik soms ook gewoon moeilijker vind om te begrijpen en volgen dan een schematische voorstelling. Daarom dus waarschijnlijk dat ik nog niet verder dan dat ene vierkantje ben geraakt.

Ondertussen zag ik via Ravelry al verschillende meerkleurige versies van dit deken passeren, wat ik eigenlijk nog mooier vind en zich ook perfect leent voor kleien restjes wol die ik niet wil weggooien. Dus ja, bij deze heb ik zeker de bedoeling dat ene vierkantje te laten uitgroeien tot meerdere, maar ik heb er nog niet echt mijn schouders ondergestoken.

Oosterse draak

Eastern dragon © Megan Lapp (Crafty Intensions)

En dan deze ten slotte.
Crafty Intentions is echt een inspiratie voor wat amigurumi betreft. Haar creaties zijn echt adembenemend en ik heb er altijd eentje van willen maken, maar tegelijkertijd vind ik het vrij intimiderende patronen.
In 2022 echter waagde ik de sprong en verzamelde ik alles wat ik nodig had voor deze Eastern Dragon. Alleen bij de benodigde ijzerdraad liep het fout, want die bleek een pak dunner en slapper dan wat ik had verwacht.

Toch ging ik ermee aan de slag, door meerdere van die draden aan elkaar te bevestigen tot een iets steviger geheel.
Het haken verliep relatief vlot, ondanks het feit dat die uitstekende ijzerdraad zorgde voor heel wat gepruts en vooral gemanoeuvreer om mijn eigen ogen niet uit te steken. Ook werd gaandeweg duidelijk dat ook al had ik 4 van die dunnere ijzerdraden samen gekleeft, het leverde belange na geen stevig genoeg resultaat op in vergelijking met de gehaakte stof. De draad is bedoeld om de draak later beweegbaar te maken, maar dit zou met deze draad toch precies niet gaan lukken.
Ondanks die twijfels, en ondanks het feit dat ik mijn gemaakte steken vaak slordig vond, zette ik vrij lang door. Ik had al bijna 80% van het lijf gehaakt en ontzag het uithalen.

Maar dan verdween het project in een kast en kwam het er voor meer dan anderhalfjaar niet meer uit, tot ik het dit weekend opduikelde. Ik haakte alsnog een paar rondes, maar maakte dan van mijn hart een steen. Neen, ik ergerde mij aan teveel dingen in het huidige gehaakte stuk en ook al zou ik het afmaken, ik zou alleen maar die “fouten” blijven zien. Uithalen dus maar die boel.

Maar, ik ben ook meteen opnieuw begonnen!
Ik besloot de ijzerdraad gewoon achterwege te laten. Het patroon schrijft dat het mogelijk is een niet beweegbare draak te maken zonder ijzerdraad, mits goed opvullen, dus dit ga ik proberen. Ik besloot ook om een haaknaald kleiner te gaan gebruiken (een 3mm in plaats van een 3,5mm). Hopelijk kan ik deze draak er deze keer wel van weerhouden in een kast te verdwijnen!

En voilà, dit waren vier van de projecten die ik herontdekte afgelopen maanden. Vier die ik reduceerde tot twee en waar ik hopelijk wat meer vooruitgang in ga maken!
Uiteraard heb ik meer halfafgewerkte projecten rondslingeren (ik durf bijna niet over mijn naaiprojecten te beginnen), maar deze pak ik een volgende keer aan!

Groetjes,
Charlotte