Werk van langen asem

In februari (jaja, zo lang geleden al) wilde ik iets haken op de trein. Ik reis namelijk nogal lang met de trein van en naar mijn werk, en ik wou wat nieuwe bezigheidstherapie. Mijn oog viel op de Starling Handbag van Futuregirl. Het patroon zag er vrij simpel uit, dus perfect voor op de trein! Bovendien had ik niet lang daarvoor in de solden twee grote zakken met katoen gekocht en ik dacht dat die ideaal zouden zijn voor deze tas, omdat het vrij harde, stevige katoen was.

Elke zak bevatte 10 bolletjes Schachenmayr Nomotta Cotton Linen Stripes in de kleuren 150 (donkerblauw met een zilveren draad) en 172 (appelblauw met wit). Van de eerste kleur hadden ze bovendien gemist met het tellen, want er zaten 11 bollen in de zak 😆 .

Dus, ik wou een Starling bag met deze katoen maken. Volgens het patroon dient een haaknaald van 4,5 mm gebruikt te worden, en voor deze katoen leek me dat toch iets te groot (3 tot 4 mm volgens het etiket). Vooral omdat ik niet van plan was de tas de voeren, gezien ik dat niet kan 😀 , maar ik toch een stevige stof wilde zonder veel gaten besloot ik een haak van 3 mm te gebruiken.
En zo ging ik aan de slag voor de grote tas beschreven in het patroon. Nadat ik alle rijen voor de bodem had afgewerkt (7 rondes) was het lapje stof slechts 16 cm breed, terwijl het het dubbel moest zijn volgens het patroon. Zoals verwacht zorgde de kleinere haaknaald en het fijner katoen dus voor een groot grote verschil. Maar niet getreurd, het patroon leent zich heel gemakkelijk voor aanpassingen, dus ik ging gewoon door met rondes voor de bodem tot ik 15 rondes had gehaakt. Nu mat de bodem 22 op 12 cm. Perfect voor een boek 😉 .

En vanaf dan begon het treinwerk. Gewoon blijven rondes haken, zonder te meerderen en minderen, zodat de tas hoogte won. En zo ging ik trouw door, elke avond op de trein, tot ik 54 rondes voor de zijkant had gehaakt. Ik had zelfs berekend dat ik ongeveer 15 minuten aan 1 ronde haakte, zodat ik perfect kon uitmaken of ik volgens mijn huidige positie (even door het raampje kijken) nog een nieuwe ronde kon afmaken 😀 .
En dan, om één of andere reden, verdween de tas en na verloop van tijd werd ze ook vergeten.
Tot deze week, toen ik eindelijk eens tijd had voor een grote schoonmaak. En zo vond ik de tas terug in een hoekje in een doos 🙄 . Het enige wat hij nog miste waren zijn handvatten, dus niet getreuzeld, aan het werk!

Na slechts een paar rondes extra, namelijk 6, was de tas dan toch nog af!
Gestart op 16 februari, laatste steek gehaakt op 26 december. Meer dan 10 maanden. Als dat geen werk van langen asem is 😉 .

Omdat de tas wat slap stond en de bodem niet mooi recht was, besloot ik de tas te wassen en hem bij het drogen wat meer vorm te geven. En zie hier, een prachtige (niet dat ik wil stoefen hoor 😛 ) Starling tas:

En nu ben ik nog aan het twijfelen of ik de tas nog wat ga versieren of niet.
Ik heb zelfs al een paar patroontjes in Ierse kant gehaakt.

Hopelijk doe ik er niet weer 10 maanden over om tot een besluit te komen 😉

Groetjes,
Charlotte