Zeg hallo aan Cassandra

    
    

Ik heb haar vandaag afgewerkt en ziet ze er niet fantastisch uit?

Ik heb lang moeten nadenken over de benen.
In mijn vorige post over dit hert kan je zien dat ik eerst een gestreept been had gemaakt met grijs en geel.
Ik was echter niet helemaal overtuigd, maar uiteindelijk besloot ik toch met de streepjes verder te werken en het hertje “Langkous” te noemen. Ik haakte een tweede been, dat uiteindelijk bijna een cm groter was dan het eerste, omdat ik wat teveel had getrokken aan de stof bij het wisselen van kleuren en bij het opvullen. En daarom besloot ik dan toch voor de gewone grijze pootjes te gaan.

In het patroon van Beth Doherty wordt enkel op het einde gesproken over het opvullen van de poten. Zij vult ze tot halverwege met verzwarende pellets en de rest dan met zachte vulling.
Door het lengteverschil tussen de gestreepte poten, besloot ik nu om al met het vullen te beginnen tijdens het haken. Ik heb geen verzwarende pellets gebruikt, maar enkel 1 knikker in de punt van de hoef, die op zijn plaats wordt gehouden door de zachte vulling in de hiel. Ook derest van het been werd gevuld met gewone zachte vulling.
Ook in het lichaam gebruikte ik 5 of 6 knikkers voor tegengewicht in plaats van verzwarende pellets.

Zoals te titel aangeeft heb ik het hertje uiteindelijk Cassandra gedoopt. Ik weet niet echt waarom, het kwam gewoon bij met op. Hoogstwaarschijnlijk komt het omdat ik naar Blind Guardians “And then there was Silence” aan het luisteren was, waarin ze zingen “Watch your step, Cassandra, you may fall” 😉