Gebeurd

Schrijven is doen en héél veel schrappen

Erm, hallo. *zwaai* Dat van die 40 dagen bloggen uit mijn vorig bericht was maar om te lachen hoor. Allé, ja, neen, niet echt. Op het moment dat ik het schreef wou ik het echt wel proberen. Maar het kwam gewoon niet op het goed moment.
Jaja, ik weet heel goed dat dit een stom excuus is. Er zal altijd wel iets zijn waardoor het moeilijk is en dat zou je dan moeten kunnen arrangeren, maar bon, het kwam echt niet goed uit.

Een combinatie van omstandigheden hebben me weer eens opgezadelt met één van die dipjes waardoor ik geen deftige zinnen meer kan schrijven. Gebrek aan inspiratie is er niet, want – en ik overdrijf niet – ik heb momenteel voer voor minstens zes verschillende berichten, maar ik kom niet verder dan een reeks van losse woorden en onsamenhangende zinnen.

Ik wil schrijven over de boeken die ik in februari las.
Ik wil eindelijk eens mijn notities die ik schreef na het lezen van Harry Potter and the Cursed Child in een deftig bericht gieten, vooraleer ik het verslag van het eigenlijke toneelstuk schrijf (jaja, dat is gebeurd!).
Ik wil een haakexperiment van een paar weken terug met jullie delen.
Ik wil jullie tonen hoe ik eindelijk, nadat het idee jaren in mijn hoofd speelde, begonnen ben met een nieuw haakproject.
Ik wil updaten over het gebreide truitje dat ik al een paar keer toonde.
En dan is er nog een ander breiproject dat ik ben begonnen waar ik eens iets wil over schrijven.

Over al die dingen wil ik vertellen, maar telkens wanneer ik tijd vind om eens achter de computer te kruipen en die knipperende cursor zie, wordt het ofwel één chaos in mijn hoofd of wordt het volledig stil. Onafhankelijk van wat het hoofd doet, het resultaat blijft hetzelfde: er komt geen deftige zin op papier.

Met het schrijven van dit bericht hoop ik eigenlijk het-lege-veld-syndroom te doorbreken. Door het gewoon eens te benoemen, zorgen dat het dipje verdwijnt. Door in het wilde weg te beginnen typen over wat er momenteel rondspookt in dat hoofd van mij, zorgen dat die gedachten zich ordenen en het daarna dan wel lukt om die geplande berichten netjes en leesbaar op papier te krijgen.
We kunnen maar proberen, niet?

Tot binnenkort (hopelijk)!

Groetjes,
Charlotte

8 Comments

  • De mama

    De eerste horde is genomen. Moet niet allemaal tegelijk gebeuren.. Ben wel benieuwd naar “geschreven” verslag van Harry Potter.

  • Gezina

    Ha gezellig om weer van je te lezen! Ik ben heel benieuwd naar je Harry Potter- en haak-blogjes. We blijven er rustig op wachten 🙂

  • sigridkatkatkatoen

    Dat gevoel ken ik! Dan wil je iets tonen op je blog, maar weet je niet hoe te beginnen of hoe je alles aan mekaar moet plakken in één tekst. Vervelend!
    Hopelijk lost het zich snel op.
    Fijn weekend,
    Sigrid

  • Ilse Verhoeven

    Ach, soms is dat gewoon even zo….
    Ik kijk, samen met de rest gewoon uit naar het moment dat de teksten wel gaan verschijenen! 😉
    Fijn weekend, Charlotte!

  • Margaret

    Soms vragn allerlei dingen in het leven om voorrang. Dan is schrijven op een blog best lastig.
    Goed idee om een thema uit te kiezen en dan zonder diep na te denken voor de vuist weg alles wat in je op komt neer te schrijven. Is de stroom woorden klaar, dan kun je schrappen tot je tevreden bent over het bericht.
    Dit bericht was een uitstekend begin.

    Groetjes, Margaret

  • trijnewijn

    Ik ben eigenlijk benieuwd of er ook maar iemand die eindmeet zal halen. Ik hou je alvast gezelschap bij het steeds groter wordende “ik schreef me vol overtuiging in, maar het effectief doen is nog wat anders” groepje. Ik wens je veel succes met alles wat zich nu speelt en ervoor zorgt dat het schrijven niet vlot. Moest je een magische formule vinden die het probleem oplost, laat je dan iets weten?