The Broken Binding Sci-Fi Sub #3: april 2025
Toen The Broken Binding in februari hun volgende Sci-Fi Sub aankondigde, was er heel wat om te doen. In plaats van een set van drie boeken, zou het nu gaan om één enkel boek. Op zich geen probleem, ware het niet dat het “skipbeleid” hetzelfde bleef: wie dit boek oversloeg, mocht de rest van het jaar geen boxen meer missen – ook niet als er later een trilogie zou opduiken die je liever overslaat.
Tja… beetje streng, vond ik. Maar goed.
Het boek in kwestie? Doomsday Book van Connie Willis – een titel waar ik eerlijk gezegd nog nooit van had gehoord. Maar toen ik de flaptekst las, was mijn interesse toch wel meteen gewekt.
But a crisis strangely linking past and future strands Kivrin in a bygone age as her fellows try desperately to rescue her. In a time of superstition and fear, Kivrin–barely of age herself–finds she has become an unlikely angel of hope during one of history’s darkest hours.
Connie Willis draws upon her understanding of the universalities of human nature to explore the ageless issues of evil, suffering, and the indomitable will of the human spirit.
Een verhaal over een geschiedenisstudente die terugkeert naar het tijdperk dat ze bestudeert? Absoluut mijn soort uitgangspunt! Combineer dat met tijdreizen die uiteraard niet helemaal verlopen zoals gepland, en de mogelijke gevolgen die zich naar de toekomst uitstrekken… dan heb je me.
Bovendien heeft het boek een indrukwekkende score op Goodreads, wat altijd vertrouwen geeft. En eerlijk is eerlijk: ik durfde het risico niet nemen om dit te skippen en dan later met drie boeken opgescheept te zitten waar ik minder enthousiast over ben.
Zoals steeds werd het boek geleverd als een waar cadeautje – letterlijk en figuurlijk.
De nieuwe omslagillustratie is van @mgonzalezart. Toen ik het ontwerp voor het eerst online zag, sprak het me niet meteen aan. Ik had toen nog niet echt gelezen waar het boek over ging, en enkel op visueel vlak voelde het wat somber. Maar na het lezen van de synopsis, viel alles ineens op z’n plaats. De cover lijkt perfect te passen bij de sfeer en thematiek van het verhaal.
De volledige illustratie is ongelofelijk gedetailleerd. De lichtinval door de glas-in-loodramen, gecombineerd met de subtiele aanwezigheid van twee ratten… het is haast schilderachtig mooi.
Op de achterkant krijgen we een nachtversie van de illustratie – en stiekem vind ik die nóg sterker. De paarstinten, de melancholische sfeer, het gevoel van verlies en eenzaamheid… heel treffend.
De hardcover zelf is afgewerkt met goudfolie-illustraties door @claymorecovers. Het ontwerp brengt een mooie balans tussen het thema “tijd” en de gotische sfeer van middeleeuwse architectuur. De ratjes zijn bovendien een subtiele, speelse touch die het geheel wat verzachten.
De sprayed edges werken het geheel af: opnieuw dat gotische raamconcept dat alles mooi samenbrengt.
Binnenin krijg je nog prachtig geïllustreerde schutbladen van @raphael.pinna.art. Ultra gedetailleerd en vol sfeer.
Al bij al is dit zeker een knappe editie, met veel aandacht voor detail en symboliek. En toch… ben ik niet helemaal omvergeblazen. Misschien omdat ik inmiddels al wat verwend ben qua special editions, of misschien omdat deze editie qua kleurgebruik en sfeer zwaarder aanvoelt dan ik verwacht had. Het straalt duidelijk uit dat dit geen luchtig tijdreisverhaal wordt.
Maar: ik vermoed dat veel van de artistieke keuzes pas echt tot hun recht zullen komen eens ik het boek gelezen heb. Het lijkt me zo’n verhaal waarbij de illustraties en symboliek pas echt betekenis krijgen in context – en ik kijk ernaar uit om dat zelf te ontdekken.
Groetjes,
Charlotte
