Page & Wick #7: maart 2025
Deze Page & Wick kreeg ik eigenlijk al een dikke maand geleden, maar de doos zelf had sowieso wat vertraging. Blijkbaar zijn er al een tijdje printproblemen in de UK, waardoor heel wat boekdozen later toekomen dan gepland. Geen drama – het is niet dat ik zonder leesvoer zat, hé? 😉
Het thema van de maand was Blood of the Titan, en komaan, als dat geen Grieks of Romeins geïnspireerd thema is, dan weet ik het ook niet! De teaser beloofde een volwassen fantasyboek, het eerste in een serie, met een setting in een oorlogsacademie, goden en monsters, brute beproevingen en dodelijke duels. Voeg daar nog wat buzzwords als oude ruïnes en vergeten mythes aan toe en ja, ik stond echt te popelen om het boek in handen te krijgen.
En dat boek werd Blood of Hercules van Jasmine Mas.
I’m struggling to survive in a Titan infested world where Spartans, immortals from twelve royal families who have god-like powers and obscene wealth, rule over all. A shy-stammering foster child with nothing, I keep my head down, cover my scars, and focus on excelling in school. At least, I try to. Then it happens.
My blood test reveals I’m part of the powerful elite. I’m one of them. A Spartan.
Forced to attend the Spartan War Academy, I undergo the most harrowing test of all time to see if I have what it takes to be an immortal. There’s just a few problems. Achilles and Patro are my scary mentors. Kharon, the ferryman of death, and Augustus, the son of war, are my terrifying professors. Also, I’m pretty sure either someone’s stalking me everywhere I go, or my sanity’s slipping––I have a bad feeling both are true.
I’m surrounded by Villains and they’re smothering me with their hate, obsession, and dark possessiveness. Too bad for them, they have no clue just who they’re messing with.
Ik was helemaal mee met de eerste helft van de beschrijving: stoer, episch, veel potentieel. Maar dat tweede deel gaf me toch wat een zinkend gevoel. Het begon plots te klinken alsof dit minder een mythische epic fantasy zou worden en meer een romantasy. En afgaande op het aantal mannen dat plots werd genoemd, begon ik al reverse harem-vibes te krijgen. Die vermoedens werden bevestigd op Goodreads door de genretags… Niet helemaal waar ik op gehoopt had, eerlijk gezegd 😅.
De Page & Wick cover van @nim_br past ook volledig in dat romantasy-plaatje. En hoewel ik oprecht kan zeggen dat het ontwerp doordacht is – de kleuren zijn rijk, het geheel straalt kwaliteit uit – voel ik het toch niet helemaal. Misschien ligt het aan de vlinder? Of misschien gewoon aan mijn verwachtingen. Ik had iets stoers voor ogen, iets dat de sfeer van het teaserkaartje en de originele standaardcover uitstraalt. Dat is meer het soort cover waarbij je denkt: “Yes, dit wordt een episch verhaal vol strijd en mythes.” Maar als het verhaal uiteindelijk meer neigt naar romantasy met reverse harem, dan zou zo’n cover ook misleidend geweest zijn.
De hardcover zelf heeft dan weer een geprinte illustratie van @vitkovskaya_art, die meer in de lijn ligt van wat ik had verwacht: een Grieks landschap met tempels en ruïnes.
Het boekblok is verder nog bespoten met een ontwerp van @alyesasworld dat mooi doorloopt over de drie randen. Hoewel het mooi is uitgevoerd, bevestigt het eigenlijk wel dat ik geen echte fan ben van die hoekige insecten. Doet me een beetje denken aan oude clipart, lol.
Binnenin vinden we nog een handtekening en een brief van de auteur, en prachtige schutbladen met een illustratie van @hoanglapdoan – opnieuw met een heel romantische sfeer, die duidelijk aansluit bij romantasy, eerder dan bij de stoere Spartaanse krijger waarop ik had gehoopt.
Kortom, dit is zeker een prachtig geproduceerde editie van Page & Wick, met zorgvuldige aandacht voor ontwerp, kleur en afwerking. Alleen ligt de inhoudelijke richting van het verhaal niet helemaal in lijn met wat ik gehoopt had op basis van het thema en de teaser. Geen slecht boek, daar durf ik me nog niet over uitspreken – maar wel een onverwachte richting, en daar moet ik toch nog even van bekomen.
Groetjes,
Charlotte
