Gebeurd

Dezer dagen #2

Poeh, weeral een maand voorbij. Alweer een maand geleden dat ik het eerste berichtje in mijn nieuwe rubriek “dezer dagen” publiceerde, met de boodschap dat ik dit elke maand ga proberen doen. En lap, tis nog maar de tweede keer en ik was het al bijna weer vergeten, want het stond eigenlijk gepland voor afgelopen vrijdag 😉
Voor diegene die de eerste keer gemist hebben, de rubriek ‘dezer dagen’ is eigenlijk bedoeld als een soort varia post, waar ik allerhande kleine dingetjes plaats die me bezig houden en die ik wil delen, zonder er persé een individuele blogpost aan te willen wijden.


Verlangen naar: Mijn trip naar Londen om Harry Potter and the Cursed Child te zien. Op 8 maart is het zo ver! Spannend! Ik ben zo benieuwd.

Onlangs kregen we een nogal onaangenaam bericht van de organisatie: onze zitjes, die we al bijna een jaar geleden kochten, zouden een beperkt zicht op het podium hebben. Ter compensatie zouden ze ons £20 terug betalen en we konden 2 zitjes (van de 3) omruilen voor zitjes op de allereerste rij AA.
De kaart van het zitplan toonde dat dit nu ook niet meteen fantastische plaatsen waren, ook al wilden ze ons doen geloven van wel. Het is zoiets als op de eerste rij zitten in de cinema.
De stoute schoenen werden dus aangetrokken, dit voorstel werd geweigerd en een betere oplossing werd geëist. Niet veel later kregen we bericht dat we met 3 konden verhuizen naar rij H zitjes 8 tot 10!
Niet te schatten! Schitterende plaatsen 😀


Genoten van: Lunch met een ex-treincollega Petra. Rekenen en tellen leerde ons dat we elkaar al zo’n 7 jaar kennen, gewoon van op de trein. Zotjes!
Door het veranderen van de treinregeling komen we elkaar jammer genoeg niet meer tegen op de trein, dus besloten we dat het eens hoog tijd werd om nog eens af te spreken.
Het was precies weer zoals op de trein: kletsen-kletsen-kletsen en voor we het door hadden waren alweer een 3-tal uren gepasseerd!
We waren het er allebei over eens dat we daar een gewoonte van moeten maken! De volgende datum ligt al vast 😀


Ontdekt dat: Naai-gerelateerde zaken twintig keer sneller gaan thuis, dan in de naailes.
Bij het maken van de pyjamavest liep ik weer kilometers achter op mijn klasgenootjes en dat frustreerde mij. Daarom vroeg ik of ik niks thuis kon doen voor de volgende les, zodat het wat vlotter vooruit ging. Ik moest mij absoluut niet verplicht voelen om dat te doen, maar als ik echt wou kon ik al het beleg van de kraag vastzetten met rijgdraad zodat ik de volgende les meteen kon gaan stikken.

Zaterdagmorgen aan de keukentafel, met een muziekje en een drankje, zette ik die kraag vast in nog geen twintig minuten. Iets wat me in de les zelf zeker een uur zou hebben gekost. Blijkbaar zit ik daar dus toch niet helemaal op mijn gemak.
Hierdoor ben ik dus opnieuw gaan overwegen om toch geen naaimachine te kopen. Thuis gaat het misschien beter en vlotter?


Verbaasd over: De reactie van De Banier op mijn bericht over de Metal Art workshop. Had ik helemaal niet verwacht! Ik vraag me stiekem wel een beetje af hoe ze mij gevonden hebben 😉


Gefrustreerd over: het trage opschieten van het korte truitje dat ik in de kerstvakantie begon te breien.

Ondertussen is de tweede mouw af, maar ik loop een beetje vast op de kraag. Hiervoor moet ik een aantal steken rondom opnemen en ik ben ondertussen al 3 keer opnieuw moeten beginnen omdat het ofwel niet schoon is, ofwel niet juist uitkomt. Straks probeer ik opnieuw. Duimen!


Gekeken naar:
Victoria: Een héél eind terug zond VRT het eerste seizoen van Victoria uit, een serie die het leven van de Britse Queen Victoria dramatiseert. De serie stond al een heel eind onbekeken op mijn digicorder, omdat ik mezelf al te goed ken en weet dat wanneer ik begin, ik niet ga kunnen stoppen. En jawel, ik had gelijk 😉 Ik vloog in een mum van tijd door de acht afleveringen.
Kostuumdrama’s zijn helemaal mijn ding en ik heb dan ook heel hard genoten van dit eerste seizoen. Het is misschien niet 100% historisch correct, maar dat nemen we er maar bij. Heel graag naar gekeken en hoop dat VRT ook seizoen 2 gaat uitzenden!

Midnight Sun: Canvas is zo’n zender die ik vaak vergeet. Gelukkig had ik nu wel gezien dat ze weer een aantal Scandinavische series gingen uitzenden. Midnight Sun zonden ze ergens in januari uit en gisteren keek ik de laatste aflevering.
Adembenemend mooie beelden, een intrigerend verhaal, een spannende ontknoping en een interessante introductie van een cultuur waar ik quasi niks van weet. Er waren wel een paar zaken die me niet helemaal aanstonden, zoals de soms te expliciete scènes of het ronduit arogante gedrag van één van de hoofdpersonages, maar dat neemt helemaal niks weg van het fantastische verhaal dat hier werd verteld.


Luisteren naar: De intro van Midnight Sun. Het is een joik van Maxida Märak en het heeft echt iets magisch. Je ziet door die klank zo de uitgestrekte landschappen onder de middernachtzon. Kippevel.


Nadenken over: Kathleen van verbeelding.org lanceerde deze week het idee om tijdens de vastenperiode 40 dagen lang te bloggen. Alle details vind je hier terug. Zou ik proberen mee doen? Twijfel-twijfel. Ik kan maar proberen niet? En als het niet lukt, niks verloren 😉


En jullie? Hoe was jullie maand?

Groetjes,
Charlotte

4 Comments

  • sigridkatkatkatoen

    Haha, zo zie je maar, je stoute schoenen aantrekken en dan krijg je méér. Goed gedaan en ik hoop dat jullie zullen genieten van het Harry Potter- spektakel.
    En ja, ik denk dat ik zelf ook sneller werk in mijn eentje thuis dan ergens anders, in groep.
    Dus ik zou zeggen: waag het erop met je eigen naaimachine!
    Leuk van je treinmaatje 🙂
    En grappig van die reactie van De Banier 🙂
    Wens je een fijne week,
    Sigrid

  • zwartraafje

    Ik blijf dit een heel leuke blogpost vinden. Het verhaal over jouw treinmaatje deed me terugdenken aan mijn boeken/bus-vriendin van enkele jaren terug. Gedurende een aantal maanden zaten we telkens allebei te lezen op de bus en na een tijdje begonnen we te praten over wat we aan het lezen waren én elkaar tips te geven voor ons volgende leesvoer. Ook dat van het thuis sneller werken als bij een crea-avond is heel herkenbaar. Toch lijkt het me leuk om er af en toe terug naar toe te gaan. Bij de plaatstelijke Femma doen ze immers af en toe zo’n avond waarop iedereen zijn eigen projectje kan meenemen en ondertussen al babbelend kan verder werken in leuk gezelschap.

  • Ilse Verhoeven

    Dat truitje gaat wel héél mooi zijn als het af is!
    Mijn maand was hectisch en veel te druk naar mijn gevoel.
    Ik vind dit een super leuke rubriek!

  • Le petit requin

    Super dat jullie aangedrongen hebben en daardoor betere tickets te pakken hebben gekregen!

    Als je van kostuumdrama’s houdt, is The Crown op Netflix ook een enorme aanrader!