Kronieken van een gebreide jurk – 3. Over oude Noren en gele golven

En hiermee besloot de onervaren breister dat het pallet af was. Klaar voor de start!

En voor die start waren oude Noren van belang. 71 steken moesten opgezet worden volgens de Old Norwegian cast on. Hoe poëtisch klinkt dat nu niet? Maar de onervaren breister had nog nooit van die oude Noren en hun opzetmethode gehoord en zoals steeds riep ze dan maar de hulp in van haar redder in nood YouTube. Zo vond ze MsWellingBoot en haar duidelijke brei-video’s.

“Hmm,” dacht ze bij het bekijken van de video voor de Noorse methode, “dit is helemaal anders dan wat ik altijd al doe met de long tail cast-on en toch zegt ze dat deze Noorse methode gelijkaardig is daaraan.”

Nog wat verder klikken en de onervaren breister was weer bezig met de volledige basis opnieuw te leren: het opzetten.
Al die tijd al vond ze haar opzet het zwakste punt in haar breiwerk. Het was zo onregelmatig, soms te strak, soms te los. Maar met de methode geleerd van MsWellingtonBoot werd opzetten zelfs leuk!

Met plezier zette de onervaren breister het kladjurkje op, op haar nieuwe breinaalden uiteraard (4,5mm), en de eerste rijen vlogen ongemerkt voorbij.
Voor het begin van het jurkje werd de gele wol gebruikt en de eerste paar naalden dienen gewoon in rijen te worden gebreid. Daar had de onervaren breister geen enkel probleem mee.

Een kleine hapering kwam er echter toen de onervaren breister een onbekende tegen kwam. Deze onbekende werd M1 genoemd. Na wat zoeken bleek dit voor make 1 te staan, een meerdering dus. Opnieuw bracht YouTube raad.

Golf na golf, gevormd door afwisselende rijen recht en averecht te breien, groeiden aan de naald. Tot plots, zonder enige indicatie vooraf, overgegaan werd op rondes. De enige instructie was “sla de eerste steek van de volgende rij over, dan: Ronde 1…“. Na de instructies voor Ronde 1 stond dan opeens “Verbind het breiwerk om in rondes te kunnen breien, door de laatste steek van ronde 1 samen te breien met de eerste steek van ronde 2.”

“Erm, wat?” dacht de onervaren breister, “Hoe ga je hier nu opeens van rijen over in rondes? Ronde 1 is nog niet echt een ronde of wel?”

Mjah, er zat niks anders op om weer YouTube te raadplegen. Redding kwam deze keer in de vorm van WynnKnit.

Deze video toonde waarschijnlijk niet de methode die bedoeld werd in het patroon, maar de onervaren breister was geïntrigeerd door de eenvoud van de methode. Zo begon ze te berekenen hoeveel steken ze op haar naalden zou moeten hebben volgens het patroon en tellen hoeveel ze er in werkelijkheid had. Bleek dat er 2 steken te kort waren. 135 steken waren nodig, maar ze had er slechts 133.

“Oké,” dacht ze, “ik ga een beetje vals spelen. Ik brei gewoon ronde 1 zoals die beschreven staat, maar voeg gewoon 2 meerderingen in om aan het vereiste aantal te komen. Geen kat die dat gaat zien, toch?”

En zo deed ze het. Gezien ronde 1 sowieso al een meerderingsronde was, plaatste ze gewoon willekeurig nog 2 extra meerderingen. Op het einde van ronde 1 had ze dan de vereiste 143 steken.
Ronde 2 moest dan voor de verbinding zorgen voor de rondes. I.p.v. de instructies uit het patroon te volgen, gebruikte ze de methode uit de YouTube video. En dat werkte perfect!

En zo ging het golfjesbreien weer zonder problemen verder. Ook de drie andere kleurtjes werden geïntroduceerd.

En zo ging het zonder probleem verder, tot een nieuwe uitdaging werd bereikt: de mouwen.