Gemaakt

Avontuur in kleur

Voor de verjaardag van een nichtje wou ik een leuke jurk breien en ik had mijn oog laten vallen op een patroontje dat een techniek vereist die ik al zo lang wil leren, namelijk jaquard of fair isle breien.

Banasik Tunic © Anna Rauf

De Banasik Tunic van ontwerpster Anna Rauf, of Cicha op Ravelry, is een naadloze jurk dat van boven naar beneden wordt gebreid, met een rond schouderstuk in fair isle. Het patroon wordt aangeraden als het perfecte kleurenproject voor beginners. Ideaal dus!

Ik toonde het patroontje tussendoor ook eens aan mijn schoonzus en ook zij vond het een mooie jurk. De schoonzus koos ook uit mijn doos met kleurkaartjes kleurtjes uit die ze mooi vond. Het patroon vraagt maar om twee kleuren, een hoofd- en een contrastkleur, maar ik zou ik niet zijn als ik meteen nog een extra kleur in de mix wou gooien. Waarom makkelijk doen als moeilijk ook kan, hé 😉
En dan aan de slag!

   

Maar ik stootte meteen al op een probleem. Het jurkje wordt in het rond gebreid, op een rondbreinaald, maar gezien ik een hele kleine maat ging maken moest ik dus ook een kleine rondbreinaald hebben en die had ik niet 🙁 . Ik stond op het punt nieuwe naalden te bestellen, toen ik me opeens de methode van de magische lus herinnerde. Dit lukte perfect, alleen was het nog een extra uitdaging toen het kleurenwerk ook in de mix kwam te kijken.

   

Maar tot mijn verbazing en groot plezier lukte dat kleurenwerk wonderwel.
Het was een kwestie van niet in de knoop te geraken met al mijn draden, zowel de wolkleuren als de extra kabellengte voor de magische lus, en mijn breispanning relax genoeg te houden. Na wat proberen lukte het me goed om voldoende strak, maar niet te strak, te breien zodat de kleurtjes mooi uitkwamen in het patroon en ook de achterkant er niet al te rommelig uit zag.

De grote vooruitgang kwam er toen ik opeens de klik maakte dat ik zowel continentaal als Engels kan breien.
Mijn standaard breimethode is continentaal, maar af en toe een draad werpen op de Engelse manier bij kleurwerk lukt me ook wel. Zo moest ik niet steeds mijn bollen gaan wisselen van plaats of ontwarren wanneer ik dat niet had gedaan. Vanaf dan breide dat kleurwerk eigenlijk vrij snel weg. Het lukte me zelf mezelf te filmen zodat ik hier kan illustreren wat ik bedoel met het combineren van de continentale en Engelse breimethode.


Het moeilijkste bij al dat kleurbreien vond ik eigenlijk nog het meedragen van een kleur naar boven, wanneer je die kleur niet gebruikt in de eerste paar rondes. Daar gebeurde het wel eens dat ik dan opeens die kleur wel te hard aan trok of dat ik een gat verkreeg omdat ik ergens de draden niet goed rond elkaar had gedraaid.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog niet helemaal uit ben hoe je dat gat kan vermijden en zal daar nog verder opzoekwerk voor moeten doen. En oefenen natuurlijk.

   

En dan was ik opeens al voorbij het schouderstuk en kwam het lange rechte stuk in hoofdkleur. Dit breide ook vlot weg, vooral als ik het mee kon nemen op de trein en zo mijn woon-werk verkeer kon inkorten.

   

Bij het kleurenwerk in de zoom kon ik mijn persoonlijk techniek van continentaal en Engels breien nog verder oefenen. Rij per rij ging mij dit steeds vlotter af. Ik was echt wel verbaasd dat het zo goed ging, gezien ik al veel over de techniek had gelezen en niks anders dan moeilijkheden en addertjes onder het gras had ontdekt. In mijn hoofd had ik het opgebouwd tot zo’n moeilijk iets dat ik echt dacht dat ik keiveel miserie ging hebben. Gelukkig was dit niet het geval en ik zie nog vele fair isle werkjes in mijn toekomst! 😀

Na de zoom restte me enkel nog de mouwtjes, wat geen geheimen meer voor me heeft. Dan de laatste eindjes nog wegwerken en klaar! Ik geef eerlijk toe dat ik behoorlijk trots ben op dit jurkje. Het moeilijkste viel me nog het wachten op het verjaardagsfeestje om het pakje af te geven. Het jurkje heeft hier bijna een maand liggen wachten. Ik heb toch een paar keer mezelf moeten tegenhouden om het toch niet eerder af te geven. Ik had een klein beetje schrik dat het jurkje te klein ging uitvallen of zo, maar achteraf gezien was die zorg absoluut niet nodig. Het jurkje blijkt voldoende groot met nog veel groeiruimte!


De details
Patroon: Banasik Tunic door Anna Rauf
Wol: Stylecraft Special DK in Mushroom (88g), Gold (60g) en Grape (21g)
Breinaald: 4mm voor gewoon breiwerk
3,75mm voor de ribbelranden aan de nek, zoom en armen
Mijn stekenverhouding: 10cm² = 21 steken over 31 rijen met naald 4mm
Maat: 12-18 maanden
Aanpassingen patroon:
  • Kleurwerk werd met 2 contrastkleuren ipv 1 gebreid. Hiervoor hertekende ik de schemas: Schema’s A tot CSchema Zoom
  • Lengte: Volgens het patroon valt het jurkje net onder de poep, waardoor het eerder een tuniekje dan een jurkje is (zoals de naam van het patroon ook zegt). Daarom breide ik twee centimeter extra onder de onderarm. Zoals je op de foto kunt zien komt het jurkje nu redelijk lang, maar het is ook nog vrij ruim aan de schouders/borst. Dus voldoende groeiruimte!
Ravelry project: Avontuur in kleur

6 Comments

  • Nancy uit Rumbeke

    Ja, Charlotte, verbluft is het emoticonneke dat hierbij past hoor! Ik heb het nooit gekund, ajour zoveel je wil, maar met verschilende kleuren werken … ik heb nochtans zo’n “soepkom” met gaten in om de wol daardoor te laten glijden … De tip om engels en “continentaal” door elkaar te breien is een gouden tip en je filmpje is clear & duidelijk 🙂 Het jurkje is ongelooflijk mooi en gelukkig op de groei, want ze groeit snel en je kleedje niet hé 🙂
    Hier zit ik weer helemaal in de bouwwerken zodat er nauwelijks tijd is om te handwerken ..hopelijk brengt 2018 meer tijd om te handwerken. Het traject naar Brussel heb ik nog geen seconde gemist … Allerbeste wensen voor 2018, veel handwerk – en leesgenot!!!

    • Charlotte

      Dag Nancy! Merci hoor. Blij dat het filmpje duidelijk is. Hopelijk heb je er iets aan. Wie weet kan je binnenkort ook kleurenbreien 😉
      Kan het geloven dat je het treintraject niet mist! Het blijft een lang eind, ongeacht hoe vaak ze de treinregeling veranderen. Die verdomde overstap blijft erin zitten en met soms maar 3 à 5 minuten om van spoor te wisselen is dit vaak een ramp. Er is wel de rechtstreekse trein, maar die doet er toch wel een eindje langer over, vooral omdat die ook nog eens bijna altijd vertragingen heeft. Pffpff, ze hebben daar nog veel werk bij de NMBS hoor…
      Amai, weer verbouwingen. Succes en courage alleszins!

  • Nanita

    Woooow! Ik ben FERM onder de indruk! Het is prachtig! Je kleurencombinatie is ook perfect! Volgende WIP: een fair isle trui voor jezelf? 🙂

    • Charlotte

      Haha, merci.Ik was er zelf ook wel wat verbaasd over.
      Ja, de opties zijn nu echt oneindig hé 😀 Ik heb zo veel kleurprojecten in mijn favorieten staan, maar ik zal niet te hard van stapel lopen 😉 Eerst de kabeltrui afwerken. En ik denk dat ik dit jurkje nog eens ga maken voor één van de zusjes. Ik zie wel.

  • sigrid katkatkatoen

    Woow!! Ik keek even naar je filmpje en ben echt onder de indruk!!! Ik zit daar dan met mijn bolletjes telkens van plaats te verwisselen en te treuzelen, maar dit is dé oplossing! Alleen kan ik dat nog niet en zal ik wat moeten oefenen. En ik brei dan ook heel strak meestal.
    Het resultaat mag er trouwens wezen! Wat een schattig kind in een prachtig jurkje! Dat kan inderdaad wel even tegen de groei, maar da’s juist ideaal!! Ze groeien zo rap en anders is het toch zonde van al dat werk ook.
    Echt, ik bewonder je talent!

    • Charlotte

      Merci. Ja, op die manier gaat het echt veel vlotter.
      Omdat ik eerst leerde haken, was continentaal breien veel natuurlijker voor mij, omdat je de werkdraad in dezelfde hand vast hebt als bij het haken en ik daar dan al geleerd had de juiste spanning aan te houden. Bij Engels breien moet ik meer op passen dat ik niet te hard aan trek, maar als ik de gebreide steken op de rechternaald goed gespreid op de naald hou, lukt dat wel.
      En merci!